Όταν αποδίδουμε αποδόσεις για τη συμπεριφορά άλλων ανθρώπων, τείνουμε να υπερεκτιμούμε το ρόλο των εσωτερικών τους παραγόντων, όπως η προσωπικότητα ή οι ικανότητές τους, και να υποτιμούμε το ρόλο εξωτερικών παραγόντων, όπως η κατάσταση ή το περιβάλλον.
Για παράδειγμα, αν κάποιος είναι αγενής μαζί μας, μπορεί να πιστεύουμε ότι είναι αγενής, χωρίς να σκεφτόμαστε ότι μπορεί να είχε μια κακή μέρα ή ότι είχε πολύ άγχος.
Αυτή η τάση μπορεί να οδηγήσει σε παρεξηγήσεις και συγκρούσεις, καθώς μπορεί να μην λαμβάνουμε υπόψη όλους τους σχετικούς παράγοντες όταν κάνουμε κρίσεις για άλλους ανθρώπους.