Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι για να γράψετε ένα ποίημα αυτοανάλυσης. Μερικοί ποιητές χρησιμοποιούν ένα ελεύθερο στίχο, ενώ άλλοι προτιμούν μια πιο δομημένη μορφή. Μερικοί ποιητές χρησιμοποιούν εικόνες και συμβολισμούς για να μεταφέρουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, ενώ άλλοι χρησιμοποιούν ένα πιο απλό, αφηγηματικό ύφος. Ανεξάρτητα από την προσέγγιση που ακολουθεί ο ποιητής, τα ποιήματα αυτοανάλυσης είναι πάντα βαθιά προσωπικά και ενδοσκοπικά και προσφέρουν μια μοναδική ματιά στον εσωτερικό κόσμο του ποιητή.
Ακολουθούν μερικά παραδείγματα ποιημάτων αυτοανάλυσης:
* «The Road Not Taken» του Ρόμπερτ Φροστ
* «Το Κοράκι» του Έντγκαρ Άλαν Πόε
* «Άναμπελ Λι» του Έντγκαρ Άλαν Πόε
* «The Waste Land» του T.S. Έλιοτ
* «Τα τέσσερα Κουαρτέτα» του Τ.Σ. Έλιοτ
* «Άριελ» της Σύλβια Πλαθ
* «Ο Κολοσσός» της Σύλβια Πλαθ
* «Daddy» της Σύλβια Πλαθ
Αυτά τα ποιήματα είναι μόνο μερικά παραδείγματα από τα πολλά ποιήματα αυτοανάλυσης που έχουν γραφτεί ανά τους αιώνες. Προσφέρουν μια μοναδική εικόνα του εσωτερικού κόσμου των ποιητών και μπορούν να βοηθήσουν τους αναγνώστες να κατανοήσουν καλύτερα τον εαυτό τους.