Πώς βλέπει ο Οιδίποδας την καταστροφή του στην έξοδο του

Ο Οιδίποδας βλέπει την καταστροφή του στην έξοδο του έργου ως τιμωρία για τις αμαρτίες του, ιδιαίτερα την πατροκτονία και την αιμομιξία που διέπραξε εν αγνοία του. Εκφράζει βαθιές τύψεις και απέχθεια για τον εαυτό του, αναγνωρίζοντας την έκταση της ταλαιπωρίας του ως συνέπεια των πράξεών του. Ο Οιδίποδας αισθάνεται ένα βαθύ αίσθημα ντροπής και ενοχής, αναγνωρίζοντας ότι οι ηθικές του παραβάσεις έχουν οδηγήσει στην πτώση τόσο του ίδιου όσο και της οικογένειάς του. Αποδέχεται τη μοίρα του ως δίκαιη ανταπόδοση για τις προηγούμενες πράξεις του και επιλέγει να αυτοεξοριστεί από τη Θήβα ως πράξη μετάνοιας και εξιλέωσης.