Ποια είναι η αρχαϊκή σημασία της λέξης ερωμένη όπως χρησιμοποιείται στο Σονέτο 130 του Σαίξπηρ;

Η λέξη «ερωμένη» στο Σονέτο 130 του Σαίξπηρ δεν έχει καμία αρχαϊκή χροιά. Στο πλαίσιο του σονέτου, σημαίνει απλώς «θηλυκός εραστής» ή «αγαπημένη». Δεν υπάρχει καμία πρόταση για την πιο σύγχρονη έννοια του «dominatrix» ή «γυναίκα τύραννος».

Ακολουθεί το σχετικό απόσπασμα από το Σονέτο 130:

Τα μάτια της ερωμένης μου δεν μοιάζουν καθόλου με τον ήλιο.

Κοράλλι πολύ πιο κόκκινο από το κόκκινο των χειλιών της.

Αν το χιόνι είναι λαμπερό, γιατί τότε το στήθος της είναι μουντό.

Αν η γούνα είναι μαλακή, οι τρίχες μεγαλώνουν στο κεφάλι της.

Είναι σαφές από αυτό το απόσπασμα ότι ο ομιλητής συγκρίνει την ερωμένη του με διάφορα φυσικά αντικείμενα και τη βρίσκει ανυπόφορη σε κάθε περίπτωση. Τα μάτια της δεν είναι τόσο λαμπερά όσο ο ήλιος, τα χείλη της δεν είναι τόσο κόκκινα όσο το κοράλλι, το στήθος της δεν είναι τόσο λευκό όσο το χιόνι και τα μαλλιά της δεν είναι τόσο απαλά όσο η γούνα. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι ο ομιλητής δεν την αγαπά. Μάλιστα, ολοκληρώνει το σονέτο λέγοντας:«Κι όμως, στον παράδεισο, νομίζω ότι οι εραστές είναι σπάνιοι / που πιστεύουν ότι οι έρωτές τους είναι τόσο αληθινοί όσο οι δικοί μου». Σαφώς, η ερωμένη του ομιλητή είναι ξεχωριστή γι' αυτόν, ακόμα κι αν δεν συμμορφώνεται με τα συμβατικά πρότυπα ομορφιάς.