Ο Μπετόβεν ήταν ένας κωφός μουσικός που έγραψε συμφωνίες, σονάτες και άλλα έργα για ορχήστρα και ομάδες δωματίου. Άρχισε να χάνει την ακοή του στα τέλη των 20 του και ήταν εντελώς κωφός στα 44 του. Παρά την απώλεια ακοής του, μπόρεσε να συνθέσει μερικά από τα πιο διάσημα έργα του κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Πιστεύεται ευρέως ότι ο Μπετόβεν συνέχισε να συνθέτει μουσική επειδή ήταν το πάθος του και έβρισκε παρηγοριά και χαρά σε αυτό. Η αγάπη του για τη μουσική ήταν τόσο μεγάλη που θεώρησε ότι η απώλεια ακοής του ήταν μια μικρή οπισθοδρόμηση. Αρνήθηκε να το αφήσει να τον καθορίσει και αντ' αυτού, το χρησιμοποίησε ως κίνητρο για να δημιουργήσει ακόμα πιο όμορφα και δυνατά έργα μουσικής.