1. "The Wounded Olive Tree" του Aboul-Qacem Echebbi (μετάφραση John Heath-Stubbs):
Στην κοιλάδα των διψασμένων, στην πλαγιά του άγονου λόφου
Μια πληγωμένη ελιά στέκεται, χύνοντας δάκρυα απελπισίας.
Τα κλαδιά του, κάποτε φορτωμένα με φρούτα, τώρα κρέμονται κουτσά και γυμνά,
Και οι ρίζες του είναι εκτεθειμένες στον ήλιο και στον αέρα.
Ο άνεμος στενάζει μέσα από τα φύλλα του και τα πουλιά πετούν μακριά,
Και το δέντρο είναι μόνο στη θλίψη και στον πόνο του.
Αλλά εξακολουθεί να στέκεται, αψηφώντας τα στοιχεία,
Ένα σύμβολο θάρρους και ελπίδας σε μια χώρα απόγνωσης.
2. «The Jasmine of Tunisia» του Ali Douagi (μετάφραση Will Derusha):
Στη χώρα των ηλιόλουστων ακτών,
Εκεί που βρυχάται η Μεσόγειος,
Εκεί φυτρώνει ένα λουλούδι σπάνιας απόλαυσης,
Γιασεμί της Τυνησίας, καθαρό και λευκό.
Τα πέταλά του απαλά, το άρωμά του γλυκό,
Ένα σύμβολο της αγάπης, μια χαρά ολοκληρωμένη,
Σε κάθε κήπο βρίσκει τη θέση του,
Προσθέτοντας χάρη και ομορφιά στο χώρο.
3. «To My Country» του Mustapha Khraief (μετάφραση John Heath-Stubbs):
Ω Τυνησία, χώρα μου, χώρα της γέννησής μου,
Σε αγαπώ με όλη μου την καρδιά και όλη μου την ψυχή.
Οι ηλιόλουστες παραλίες και τα καταγάλανα νερά σου,
Τα εύφορα χωράφια σου και τα μεγαλοπρεπή βουνά σου,
Η περήφανη ιστορία σας και ο ζωντανός πολιτισμός σας,
Όλα αυτά με κάνουν περήφανο που είμαι Τυνήσιος.
Από τις ερήμους του νότου μέχρι τις ακτές του βορρά,
Από τις πολυσύχναστες πόλεις στα ήρεμα χωριά,
Είστε μια χώρα της διαφορετικότητας και της ομορφιάς,
Μια χώρα φιλοξενίας και φιλίας.
Προσεύχομαι να παραμένετε πάντα ελεύθεροι και ανεξάρτητοι,
Ένας φάρος ελπίδας και προόδου στον αραβικό κόσμο.
Είθε να είστε πάντα σε ειρήνη και ο λαός σας να ευημερεί,
Ω Τυνησία, η χώρα μου, το αγαπημένο μου σπίτι.